علائم ۱۰ بیماری خاموش و مهلک

آفتاب‌‌نیوز :

ابتلا به این بیماری‌ها در صورتی که افراد از ماهیت علائم آن‌ها به اندازه کافی آگاهی داشته باشند، قابل پیشگیری است؛ اما برخی بیماری‌ها در صورت عدم تشخیص و درمان، اغلب می‌توانند مهلک باشند.

بنابر اعلام دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، در این جا به چند علامت پنهانی که ممکن است نشان دهنده ابتلا به یک بیماری جدی باشند، اشاره شده است:

_ کاهش ناخواسته وزن: اگر شما بدون رعایت رژیم غذایی خاصی، ۱۰ پوند (۴.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

۵ کیلوگرم) از وزن خود را از دست دهید، به گفته کارشناسان انجمن سرطان آمریکا، شاید به سرطان پانکراس، سرطان مری، سرطان معده یا سرطان ریه مبتلا شده باشید.

_ صدمه به دندان‌ها: بسیاری از افرادی که مبتلا به ریفلاکس معده به مری هستند، شاید تصور نکنند که ممکن است مینای دندان‌شان فرسوده شود. علائم دیگر ریفلاکس شامل گلودرد مداوم، سرفه و خس‌خس سینه غیر قابل توضیح است. ریفلاکس درمان نشده البته اگرچه می‌تواند دلیل از بین رفتن مینای دندان و شروع پوسیدگی دندان باشد، اما اگر به صورت پیشرفته ادامه یابد، فرد را در معرض خطر سرطان مری نیز قرار می‌دهد.

_ خارش پوست: این واکنش می‌تواند روی آرنج، زانو، پوست سر و ... در اثر ابتلا به اگزما رخ دهد، ولی گاهی می‌تواند نشان دهنده بیماری جدی‌تری به نام سلیاک باشد. مبتلایان به سلیاک حتی تحمل کمترین مقدار گلوتن مواد غذایی را نیز ندارند. تا ۲۵ درصد افراد مبتلا به سلیاک بثورات جلدی شناخته شده به عنوان "درماتیت هرپتی فرم" را تجربه می‌کنند. این عارضه یک نوع التهاب مزمن پوست است که مشخصه آن بروز خوشه‌هایی از تاول‌های کوچک خارش‌دار است. بسیاری از بیماران نیز فاقد علائم گوارشی ناشی از عدم تحمل گلوتن هستند. شروع یک رژیم غذایی فاقد گلوتن، بثورات جلدی ناشی از این بیماری را ناپدید می‌کند و شما بدن خود را از دیگر عوارض طولانی مدت این بیماری مانند پوکی استخوان یا سرطان روده کوچک محافظت می‌کنید.

_ تغییرات در روده یا مثانه: ادرار بیشتر یا کمتر از حد معمول می‌تواند نشانه ابتلا به سرطان مثانه باشد. یبوست یا اسهال مکرر نیز در برخی موارد حکایت از سرطان تخمدان دارد. اگر هر کدام از این علائم بیش از یک هفته طول کشید، باید با پزشک خود از نظر رد احتمال ابتلا به برخی بیماری‌ها تماس بگیرید.

_ خراشیدگی‌های ناخن: اگر ناخن شما دارای شکاف‌های کوچک، سفید و چاله و خراشیدگی‌هایی است، احتمالا شما به بیماری پوستی پسوریازیس مبتلا هستید. این در حالی است که شاید شما فکر کنید، خارش و قرمزی پوست تنها علامت این بیماری است. بین ۸۰ تا ۹۰ درصد افراد با این نشانه دچار این بیماری هستند. بیماری پسوریازیس بیماری پوستی مزمن خودایمنی است. این بیماری هنگامی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن سیگنال‌های اشتباهی می‌فرسد و این سیگنال‌ها باعث افزایش سرعت چرخه رشد سلول‌های پوستی می‌شود. پسوریازیس مسری نیست.

_ درد آشیل پا: حتی اگر پوستتان روشن و بدون خارش است، درد آشیل و یا پاشنه پا می‌تواند نشان از بیماری آرتریت پسوریاتیک باشد. این بیماری نوعی درد در ناحیه تاندون‌ها به دلیل بیماری پوستی است. به گفته پزشکان، ورم سوسیسی شکل در انگشتان دست و پا نیز یکی از علائم این نوع آرتریت است.

_ لرز مکرر: اگر حتی در فصل گرما احساس سرما می‌کنید، ممکن است مبتلا به بیماری غده تیروئید باشید. کم کاری تیروئید اصلی‌ترین دلیل احساس سرما و لرز غیر عادی است. بهتر است در این زمان انرژی کمتری بسوزانید تا گرمای بیشتری را از دست ندهید.

_ سرفه‌های آزاردهنده: سرفه‌ها اغلب به معنای ابتلا به سرطان نیستند و شاید در اثر ابتلا به آلرژی، آسم و یا مشکلات سینوس رخ دهند؛ با این حال اگر سرفه همراه با خشونت صدا باشد، می‌تواند نشان دهنده ابتلا به سرطان ریه، حنجره یا گلو باشد.

_ خُرخُر کردن: خرخر می‌تواند نشانه ابتلا به آپنه انسدادی خواب باشد. این عارضه خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش می‌دهد. خر و پف کردن همچنین با ضخیم شدن شریان کاروتید در گردن مرتبط است. همچنین می‌تواند با سیگار کشیدن، کلسترول بالا و اضافه وزن ارتباط داشته باشد.

_ خونریزی غیر قابل توضیح: خونریزی واژینال غیر معمول شاید نشانه ابتلا به سرطان دهانه رحم یا آندومتر باشد. مشاهده خون در سرفه نیز با سرطان ریه مرتبط است. وجود خون در مدفوع با سرطان کلورکتال و خون در ادرار با سرطان مثانه یا کلیه ارتباط دارد.

منبع: خبرگزاری ایسنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: بیماری ابتلا به سرطان تواند نشان بیماری ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۲۲۴۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علت ابتلا به لوپوس چیست؟/ عوامل خطر ابتلا به بیماری

بیماری لوپوس یک بیماری خود ایمنی است که برخی عوامل خطر ممکن است احتمال ابتلا به آن را افزایش دهند. - اخبار اجتماعی -

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، بیماری لوپوس یک بیماری خود ایمنی است که با بثورات پوستی یا آسیب به اندام‌های اصلی بدن مانند مغز، کلیه و کبد خود را نشان می‌دهد. هنگامی که فرد مبتلا به لوپوس یا هر اختلال خود ایمنی دیگری می‌شود، سیستم ایمنی به اشتباه به سلول‌های سالم حمله می‌کند.

علت ابتلا به لوپوس چیست؟

براساس گزارش هلث، علت دقیق لوپوس تا حد زیادی ناشناخته است اما تحقیقات نشان داده است که ترکیبی از عوامل هورمونی، ژنتیکی، محیطی و ایمونولوژیک می‌تواند خطر ابتلا به این بیماری را افزایش دهد.

آیا لوپوس ارثی است؟

لوپوس مانند بسیاری از اختلالات خودایمنی دیگر در خانواده‌ها دیده می‌شود اما داشتن سابقه خانوادگی لوپوس تضمینی برای ابتلا به این بیماری نیست زیرا ممکن است افراد جهش‌های ژنتیکی را به ارث ببرند که خطر ابتلا به لوپوس را در آن‌ها افزایش یا کاهش می‌دهد.

علائم شایع‌ترین بیماری‌های کبدی چیست؟

چه کسانی به لوپوس مبتلا می‌شوند؟

عوامل خطر زیر ممکن است احتمال ابتلا به لوپوس را افزایش دهند:

سن: لوپوس در زنان 15 تا 44 ساله شایع است.قومیت: زنان سیاه‌پوست در مقایسه با زنان سفیدپوست بیشتر در معرض ابتلا به لوپوس هستند.جغرافیا: لوپوس به طور فزاینده‌ای در کشورهای صنعتی غربی رایج شده است. لوپوس همچنین در زنان اسپانیایی تبار، آسیایی، بومی آمریکا و آلاسکا شایع‌تر است.جنسیت: لوپوس در زنان بیشتر از مردان است.راه‌های انتقال ویروس "آبله مرغان"/ مدت زمان سرایت بیماریعوامل خطر ابتلا به لوپوس چیست؟

محققان علت اصلی بیماری لوپوس را نمی‌دانند، اما برخی از عوامل خطر را شناسایی کرده‌اند. هورمون‌ها، ژن‌ها، محیط و عملکرد سیستم ایمنی همگی می‌توانند بر خطر ابتلا به لوپوس تأثیر بگذارند.

هورمون‌ها

لوپوس در زنان تقریبا 10 برابر بیشتر از مردان است. میزان وجود هر یک از هورمون‌های دهیدرواپی آندروسترون (DHEA)، استروژن، استرادیول، پرولاکتین، پروژسترون، پرولاکتین و تستوسترون می‌تواند در ابتلا مؤثر باشد.

عوامل ایمنولوژیکی

لوپوس یک اختلال خود ایمنی است، بنابراین اکثر افراد مبتلا به آن تغییراتی در نحوه عملکرد سیستم ایمنی خود دارند. سلول‌ها زمانی که آسیب ببینند یا دیگر در سیستم ایمنی مورد نیاز نباشند دچار «آپوپتوز» می‌شوند. آپوپتوز فرآیندی است که باعث خود تخریبی یا مرگ سلول‌ها می‌شود. این سلول‌ها معمولاً زمانی از بین می‌روند که دیگر مورد استفاده قرار نگیرند. تحقیقات نشان داده است که سلول‌های مرده در بدن مبتلایان به لوپوس باقی می‌مانند. این سلول‌ها مواد یا سمومی را آزاد می‌کنند که می‌توانند باعث التهاب در سیستم ایمنی بدن شوند. سیستم ایمنی شروع به حمله به بافت‌های سالم در اندام‌های مختلف بدن می‌کند و در نهایت علائم فیزیکی لوپوس نمایان می‌شود.

عوامل محیطی

تحقیقات نشان داده است که برخی عوامل محیطی می‌توانند بر خطر ابتلا به لوپوس تأثیر بگذارند. این عوامل عبارتند از:

حساسیت به برخی داروها مانند آنتی‌بیوتیک‌هاقرار گرفتن در معرض گرد و غبار سیلیس که معمولاً در پودرهای شوینده، خاک، مواد سفالی و سیمان استفاده می‌شود.ابتلا به برخی عفونت‌ها مانند ویروس اپشتین بار (EBV) که می‌تواند باعث التهاب در سیستم ایمنی بدن شود.سیگار کشیدنقرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV).

انتهای پیام/